- Een scheur van de voorste kruisband is een ernstig knieletsel voor actieve (top)sporters. Een operatie (voorste kruisbandreconstructie) is geïndiceerd bij instabiliteit van de knie. Een nieuwe scheur van deze reconstructie is een nog ernstiger letsel voor de sporter nadat hij/zij een langere periode heeft gerevalideerd na de eerste operatie. Een recente review van Nagelli et al. [1] heeft aangetoond dat de kans op een nieuwe scheur (reruptuur) van de voorste kruisband, na een eerdere operatie, schrikbarend hoog is. De auteurs tonen aan dat een derde van de jongere sporters bij terugkeer naar sport risico loopt op een nieuwe scheur van de voorste kruisbandreconstructie. De kans op een nieuwe scheur na een eerdere operatie is het grootst binnen 2 jaar na de operatie. Mijn eerdere publicaties en proefschrift (2016) naar o.a. de biologische rijping van de voorste kruisband graft na operatie hebben dit eerder al bevestigd.[2-6] Tot 2 jaar na de operatie blijkt de remodellering van de graft zichtbaar waarbij nog geen volledig herstel heeft plaats gevonden.[2-6]
- Vraag is dus wanneer terugkeer naar sport weer zo veilig mogelijk is na een voorste kruisbandoperatie. De recente review van Nagelli concludeert: “In this review, we present evidence in the literature that athletes achieve baseline joint health and function approximately 2 years after ACLR. We postulate that delay in returning to sports for nearly 2 years will significantly reduce the incidence of second ACL injuries.”[1]
- Ondanks de veelvuldige publicaties over het onderwerp, zijn er nog geen richtlijnen ter bepaling van het moment van veilige terugkeer naar onbeperkte sportactiviteiten. Studies naar valide criteria hiervoor zijn noodzakelijk en bieden mogelijkheden voor verder onderzoek. Het identificeren van patiënt-specifieke fenotypes evenals sport-specifieke verschillen bij sporters kunnen bijdragen aan een betere revalidatie op maat na een VKB reconstructie.[2]
Momenteel coördineert de onderzoeksgroep van de Coöperatie Orthopedie Groot Eindhoven nieuwe promotieonderzoeken naar remodellering van voorste kruisbandgrafts ism met TU/e en Maxima Medisch Centrum. Samenvattend moeten deze onderzoekslijnen leiden tot (1) optimalisering van anatomie en functie van VKB reconstructies om de volledige mechanische sterkte van de originele VKB te herstellen; (2) ontwikkeling van biologische behandelingen die vooral in de vroege fasen van genezing van de VKB graft gunstige invloed hebben op de extracellulaire matrix remodellering zonder dat excessieve remodellering plaats vindt die de mechanische integriteit van het transplantaat kan verzwakken en; (3) betere differentiatie tussen ‘goede’ en ‘slechte’ remodelleringsprocessen, zodat de tijdsduur tot terugkeer naar sport zonder beperkingen kan worden verminderd.[2]
- Referenties:
- 1. Nagelli, C.V. & Hewett, T.E. Sports Med (2017) 47: 221. doi:10.1007/s40279-016-0584-z
2. Janssen RPA. Anterior Cruciate Ligament Reconstruction & Accelerated Rehabilitation. Hamstring Tendons, Remodelling and Osteoarthritis. - PhD Thesis Maastricht University May 26, 2016 ISBN/EAN 978-90-9029644-9
3. Janssen RPA & Scheffler SU. Graft Remodeling & Ligamentization after ACL Reconstruction. in Prodromos CC. The Anterior Cruciate Ligament: Reconstruction and Basic Science. 2nd ed. Philadelphia, USA: Saunders, an Imprint of Elsevier, Inc.; 2017
4. Janssen RPA & Scheffler SU. Remodeling of hamstring tendon grafts after ACL reconstruction. In Siebold, Dejour, Zaffagnini, Eds. Arthroscopic Anterior Cruciate Ligament Reconstruction – A Practical Surgical Guide (Springer 2014) Chapter 25:257-266
5. Janssen RPA &Scheffler SU. Intra-articular remodelling of hamstring tendon grafts after anterior cruciate ligament reconstruction. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc (2014) 22:2102–2108
6. Janssen RPA, Wijk vder J, Fiedler A, Schmidt T, Sala HAGM, Scheffler SU. Remodelling of human hamstring autografts after anterior cruciate ligament reconstruction. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc 2011;19:1299-1306
RPA Janssen MD PhD 
The American Journal of Sports Medicine:
Is Quadriceps Tendon Autograft a
Better Choice Than Hamstring
Autograft for Anterior Cruciate
Ligament Reconstruction? A
Comparative Study With a Mean
Follow-up of 3.6 Years
Show less Show all authors
Etienne Cavaignac, MD*†‡
, Benoit Coulin, MD†‡
, Philippe Tscholl, MD†‡
, Nik Nik Mohd Fatmy, MD†‡
, Victoria Duthon, MD†‡
, Jacques Menetrey, MD, PhD†‡
DOI: http://dx.doi.org/10.1177/0363546516688665
Article Information
Volume: 45 issue: 6, page(s): 1326-1332
Article first published online: March 8, 2017;Issue published: May 1, 2017
DOI: https://doi.org/10.1177/0363546516688665
Etienne Cavaignac, MD*, †, , ‡, Benoit Coulin, MD†, , ‡, Philippe Tscholl, MD†, , ‡, Nik Nik Mohd Fatmy, MD†, , ‡,
Victoria Duthon, MD†, , ‡, Jacques Menetrey, MD, PhD†, , ‡
†Sports Medicine Center, Orthopaedic Surgery Service, University Hospital of Geneva, Geneva, Switzerland
‡Faculty of Medicine, University of Geneva, Geneva, Switzerland
Corresponding Author: *Etienne Cavaignac, MD, Sports Medicine Center, Orthopaedic Surgery Service,
University Hospital of Geneva, 4, Rue Gabrielle-Perret-Gentil, CH-1211 Genève 4, Switzerland (email:
etienne.cavaignac@hcuge.ch).
Abstract
Background:
The quadriceps tendon (QT) autograft is known as an effective graft for anterior cruciate ligament (ACL)
reconstruction and shows a similar functional outcome to the bone-patellar tendon-bone (BPTB) in randomized
controlled trials, with a lesser incidence of complications. Up until now, only 2 studies have compared QT to
hamstring tendon (HT) autograft.
Hypothesis:
The functional outcomes of the QT technique are at least as good as those of the HT technique, with the same
morbidity.
Study Design:
Cohort study; Level of evidence, 3.
Methods:
Ninety-five patients underwent isolated ACL reconstruction between January 1 and December 31, 2012. Fifty underwent ACL reconstruction with the QT and 45 with the HT. The same surgical technique, fixation method, and postoperative protocol were used in both groups. The following parameters were evaluated: surgical revisions, functional outcome (Lysholm, Knee injury and Osteoarthritis Outcome Score [KOOS], Tegner, subjective International Knee Documentation Committee), joint stability (KT-1000, Lachman, pivot shift), anterior knee pain (Shelbourne-Trumper score), and isokinetic strength. Descriptive statistics are presented for these variables using the Student t test. Results: Eighty-six patients (45 QT, 41 HT) were reviewed with a mean follow-up of 3.6 ± 0.4 years; minimum follow-up was 3 years. There were 4 reoperations in the QT group (including 1 ACL revision) and 3 in the HT group (including 2 ACL revisions) (P > .05). The Lysholm (89 ± 6.9 vs 83.1 ± 5.3), KOOS Symptoms (90 ± 11.2 vs 81 ± 10.3), and KOOS Sport (82 ± 11.3 vs 67 ± 12.4) scores were significantly better in the QT group than in the HT group. In terms of stability, the mean side-to-side difference was 1.1 ± 0.9 mm for the QT group and 3.1 ± 1.3 mm for the HT group based on KT-1000 measurements (P < .005). The negative Lachman component was higher in the QT group than in the HT group (90% vs 46%, P < .005). There was a trend for the negative pivot-shift component to be higher in the QT group than in the HT group (90% vs 64%, P = .052). The Shelbourne-Trumper score was the same in both groups. There was no difference between groups in terms of isokinetic strength. Conclusion: The use of a QT graft in ACL reconstruction leads to equal or better functional outcomes than does the use of an HT graft, without affecting morbidity.